Het kan kinderen en jongeren helpen om over heftig nieuws te praten met elkaar. Bijvoorbeeld na een aanslag, natuurramp of kleinschaliger nieuws dichtbij. Het helpt hen om te horen wat andere kinderen en jongeren vinden, bijvoorbeeld tijdens een groepsgesprek. Zo zien ze dat ze niet de enige zijn met angst, boosheid of andere emoties. Waar houd je rekening mee in zo'n gesprek?
Praten is belangrijk, luisteren nog belangrijker
Stel vragen en laat de kinderen en jongeren in je groep vooral zelf vertellen. Wat heb je gezien, gehoord of gelezen? Wat vind je ervan? De kinderen en jongeren moeten het gesprek leiden. Dat kan informeel voor de activiteit die jullie hebben, maar ook tijdens de activiteit zelf. Wanneer (jonge) kinderen niet bezig zijn met het nieuwsitem, hoef je het onderwerp als leiding dus ook niet zelf in te brengen. Ook als je merkt de kinderen of jongeren niet over het onderwerp willen praten, hoef je het onderwerp niet te bespreken.
Zorg voor een veilige omgeving
Zorg dat het gesprek op een veilige manier verloopt. Bespreek aan het begin van de activiteit wat de regels zijn waaraan iedereen zich houdt: luister naar elkaar, niet door elkaar heen praten, wees respectvol etc. Wanneer je merkt dat er meer ruimte nodig is voor gesprek, neem daar de tijd voor.
Geef emoties en angsten een plek
Het is logisch dat kinderen en jongeren verdrietig, boos of angstig zijn. Juist daarom is het belangrijk gevoelens te uiten en bespreken. Door over het nieuws te praten, tekenen of schrijven, geven ze de gebeurtenissen een plek.
Benadruk de zeldzaamheid
Onthoud dat dingen die in het nieuws komen, vaak dingen zijn die zelden gebeuren. Bijvoorbeeld een aanslag komt bijna nooit voor, mede daarom is het groot nieuws en wordt er overal over gepraat. Er zijn veel cameraploegen, fotografen en verslaggevers bij en je ziet er dus veel over op TV en social media.
Blijf bij de feiten
Vooral op social media is niet alles wat geschreven wordt waarheid. Kinderen zijn nieuwsgierig en willen vaak heel praktische dingen weten. Beantwoord alleen de vraag die een kind stelt. Als kinderen meer willen weten, gaan ze vanzelf verder vragen. Geef eerlijke antwoorden, nuanceer, en stel gerust. Maak het niet dramatischer dan het is, maar ook niet minder erg. Jongeren zullen eerder uitstralen dat ze alles wel weten. Toch kan het goed zijn naar boven te halen wat hun versie van het gebeurde is. Ze pikken vaak hier en daar wat op (journaal, social media, vrienden) waardoor hun beeld niet altijd klopt met wat er daadwerkelijk bekend is op dit moment.
Benoem ook positieve dingen
Vertel bijvoorbeeld dat hulpverleners de slachtoffers helpen, dat de politie er alles aan doet om de daders te pakken en te zorgen dat dit niet nog een keer gebeurt. Benadruk dat veel mensen in de wereld en in Nederland boos zijn over wat er gebeurd is. Presidenten, koningen, vluchtelingen, boeddhisten, moslims, katholieken en de buurvrouw.
Bied perspectief
Waarom doen mensen zoiets, dat is een logische vraag. Vaak hebben kinderen zelf al een antwoord, ze weten en bedenken meer dan de meeste volwassenen denken. Als volwassene hoef je trouwens niet op alle vragen antwoord te hebben. ‘Er is nog veel onduidelijk’, is ook een antwoord. Naar de kinderen en jongeren luisteren is vaak al genoeg.
Doe ook iets vrolijks!
Vergeet niet dat er ook veel leuke dingen zijn om te doen of aan te denken. Doe een spelletje, vertel een vrolijk verhaal, deel met elkaar de mooie dingen van het leven en heb plezier. Het helpt, niet alleen voor kinderen en jongeren.
Voor deze tips is gebruik gemaakt van dekindercorrespondent.nl.